Według Jacka Żakowskiego inteligent to „kwoka wysiadująca jajo mądrości” i „palacz narodowego pieca". Niestety, kapitalistyczne państwo posłannictwa inteligenta nie docenia i nie dość, że nim pogardza, to jeszcze płaci mu grosze. Naprawdę jest aż tak źle? Nie, Żakowski bredzi. Jest dokładnie odwrotnie. Nad polskimi inteligentami, nad którymi rzekomo bezlitośnie znęca się zła władza, Żakowski roztkliwia się w tekście* opublikowanym przed trzema laty w „Dzienniku”. Władza to PiS, a te straszne tortury to konieczność złożenia oświadczeń lustracyjnych. Nie zagłębiając się w ówczesne nudne jak zawsze  spory polityczne, chciałbym zwrócić uwagę na portret inteligenta, który Żakowski kreśli w swoim utworze. Otóż, według czerwonej gwiazdy polskiego dziennikarstwa nasz poczciwy inteligent, w zmurszałych murach uczelni piszący kolejną wtórną książkę, którą przeczyta co najwyżej on sam i...

  Jeśli sądzisz, że ślepa wiara w rozstrzygnięcia nauki umarła wraz pozytywizmem, mylisz się srogo. Ona żyje i jest jeszcze bardziej ślepa. Zilustruję przykładem. Dania to piękny kraj, a stolica jej - Kopenhaga - to istne cudo. Duńczycy są szczęśliwi, państwo zapewnia im dobrobyt, a i oni oni sami pracują nań ciężko. Są uśmiechnięci i przyjaźni, bo mają w zasadzie wszystko. Dodatkowo pozbyli się balastu, który nam, Polakom, jeszcze ciąży. Balastu wiary religijnej. Przechodząc reprezentacyjną ulicą Kopenhagi o nazwie dla Polaka niemal niemożliwej do wymówienia - Strøget, zobaczyłem mężczyznę, grającego i śpiewającego "Imagine" Beatlesów. "Wyobraź sobie, że nie ma nieba, religii", itd. Otóż oni właśnie sobie to wszystko wyobrazili. Oni wszyscy (a przynajmniej 80% z nich, którzy deklarują się jako ateiści) są marzycielami, a ich dreams came true. Ale człowiek to zwierzę religijne, w...